ஜனநாயக உரிமைகளை வென்றெடுக்கும் வரை போராடுவோம்! - ரஞ்சித் ஹேநாயக்காராச்சி

ஜனநாயக உரிமைகளை வென்றெடுக்கும் வரை போராடுவோம்! - ரஞ்சித் ஹேநாயக்காராச்சி

புகைப்படங்கள் காப்புரிமை பெற்றவை. புகைப்படங்களுக்கு ஷெஹான் குணசேகர அவர்களுக்கு மிக்க நன்றி. (ඡායාරූපය අයිතිය ශෙහාන් ගුණසේකර)

இலங்கையில் சமூக-பொருளாதார மற்றும் அரசியல் நெருக்கடி தற்போது உச்சத்தை எட்டியுள்ளது. உணவுப் பொருட்களின் விலையேற்றம், மின்வெட்டு போன்ற அசௌகரியங்களால் மக்கள் வாங்க முடியாத நிலை ஏற்பட்டுள்ளது. கோத்தபாய ராஜபக்ச ஆட்சிக்கு வந்ததும் நாட்டில் சுபீட்சத்தை ஏற்படுத்துவதாகவும், அனைவரும் பாதுகாப்பாக வாழ்வதாகவும் கடந்த கால குற்றவாளிகளை சட்டத்தின் முன் நிறுத்துவதாகவும் உறுதியளித்தார், ஆனால் அவர் ஆட்சிக்கு வந்ததும் அதற்குத் தலைகீழாகவே நடந்தன.

கோதாவின் உண்மையான நோக்கமும் செயற்பாடும்

கோதாவின் உண்மையான நோக்கமும் திட்டமும் எதுவென்பது எப்பொழுதோ அம்பலமாகிவிட்டது. தன் மீதும், தனக்கு உடந்தையாக இருந்தவர்கள் மீதும் தொடுக்கப்பட்ட வழக்குகள் வாபஸ் பெறப்பட்டு, தனதும் தனது கும்பலதும் நலன்களை அதிகரிக்க வழி வகுப்பதென்பது. அதாவது ராஜபக்சாக்கள், அவர்களின் கூட்டாளிகள், குடும்ப உறவுகள் மேற்கொண்ட குற்றங்கள் மீதும் மற்றும் அரச சொத்துக்களைச் சூறையாடிய மோசடிக் குற்றங்கள் மீதும் 2015 ஆம் ஆண்டுக்கு முன்னர் தாக்கல் செய்யப்பட்ட வழக்குககளில் இருந்து தம்மை விடுபடுவதே அவர்களின் உண்மையான முதலாவது நிகழ்ச்சி நிரலாகும்.

இரண்டாவது, அவர்களின் ஊழல்நிறைந்த சர்வாதிகார ஆட்சியின் போது கொலைக் குற்றவாளிகளாகத் தீர்ப்பளிக்கப்பட்ட பல்வேறு குற்றச் சாட்டுக்களில் குற்றவாளிகள் என்று நீதிமன்றத்தால் தீர்ப்பு வழங்கப்பட்டவர்களையும் மற்றும் அவர்களுக்கு உடந்தையாக இருந்தவர்களையும் தண்டனையில் இருந்து விடுவித்து அவர்களை மீண்டும் அரச சொத்தின் பங்குதாரர்களாக அமர்த்துவது.

எதுவித கூச்சமோ அன்றி மக்கள் மீதான பயமோ அற்று இவற்றைச் செய்கிறார்கள். நாட்டில் எவ்வளவு பெரிய நெருக்கடிகள் இருந்தபோதிலும், சோக்கா மல்லி என்ற தண்டனை விதிக்கப்பட்ட குற்றவாளையை மரண தண்டனையில் இருந்து விடுவித்திருப்பது, நெருக்கடியான நிலையிலும் தங்களின் மோசடித் திட்டத்தை செயல்படுத்துவதையே காட்டுகிறது.

தீங்கிழைக்கும் திட்டங்கள் நடைமுறையில் செயற்படுத்தப்ப்படுகின்றன.

கோத்தபாய ராஜபக்ச நாட்டு மக்களின் பிரச்சினைகளை தீர்க்க வந்தவர் என எவரேனும் நினைத்திருந்தால், அதனை முதற் கோணல் என்றே நினைக்க வேண்டும். உண்மையில் ராஜபக்சாக்கள் தங்கள் கொடூரமான திட்டங்களை நிறைவேற்ற ஆட்சிக்கு வந்தார்கள். அந்த திட்டங்கள் தற்போது சிறப்பாகவும் மூர்க்கமாவும் செயல்படுத்தப்பட்டு வருகின்றன.

இராணுவத்தை வைத்து அனைத்தையும் செய்ய முடியும் என்ற கணக்குப் போட்ட கோத்தபாய தரப்பினர் இன்று நாட்டைக் கட்டுப்படுத்த முடியாத நிலைக்கு தள்ளப்பட்டுள்ளனர்.

கோதா கோ ஹோம் - இங்கிருந்து எங்கே?

கோதா கோ ஹோம் மற்றும் இவைபோன்று ஒலிக்கும் கோஷங்களைக் கேட்டும்போது நினைவுக்கு வருவது, கோதாவை வீட்டுக்கு அனுப்புவது யார் என்று நம்மில் யாருக்காவது யோசனை இருக்கிறதா என்பதுதான். நாட்டில் எதேச்சாதிகார மேலாதிக்கம் கொண்ட நிறைவேற்று அதிகாரம் கொண்ட ஜனாதிபதி முறைமையே இந்த நெருக்கடிக்கு உண்மையான காரணம் என்பது நாளுக்கு நாள் தெளிவாகின்றது. எனவே கோட்டா கோ ஹோம் என்று சொன்னால் மட்டும் போதாது என்பதை நாம் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

கிளர்ச்சியாளர்களின் சகிப்புத்தன்மை எல்லை மீறும் போது கலவரம் வெடிக்கும் என்ற நம்பிக்கையில் எழுச்சியை அரச அடக்குமுறையால் அடக்குவதா அல்லது இந்த எதிர்ப்பாளர்களுக்குள் குண்டர்களை ஊடுருவ விட்டு, கலவரம் ஒன்றை ஏற்படுத்தலாம் என்று அரசு திட்டம் வகுக்கும் என்பதையும் நாம் சிந்திக்க வேண்டும்.

இன்று வீதியில் நிற்கும் இளைஞர்கள் மற்றும் போராட்டத்தை வெற்றிப்பாதையில் கொண்டு செல்ல அர்ப்பணிப்புடன் செயற்படும் அனைவரினதும் கவனத்திற்கு நான் பின்வரும் கருத்துக்களை முன்வைக்கின்றேன். நாட்டின் பிரச்சினைகளை ஓரளவாவது தீர்க்க வேண்டுமானால் முதலில் நாட்டில் ஜனநாயக உரிமைகளும் மனித உரிமைகளும் நிலைநாட்டப்பட வேண்டும்.

நாட்டில் சட்டத்தின் ஆட்சியை நிறுவுதல்

நாட்டில் சட்டத்தின் ஆட்சியை நிறுவுதல். ஜனாதிபதி முதல் குழந்தை வரை அனைவரின் உரிமைகளும் சட்டத்தின் முன் சமமாக இருக்க வேண்டும். நாட்டின் நீண்டகால இனப்பிரச்சினைக்கு அதிகாரத்தைப் பகிர்ந்தளிக்கும் நியாயமான ஜனநாயக அரசியல் தீர்வு தொடர்பில் கவனம் செலுத்தப்பட வேண்டும். பெருந்தோட்டத் தொழிலாளர்களின் வாழ்க்கைத் தரம் நாட்டின் ஏனைய பிரஜைகளை விடக் குறைவாக இருப்பதை நாம் அறிவோம். அப்படியானால், அவர்களது ஊதியத்தை உயர்த்துவது, அவர்களை நில அடிமைகளாக மாற்றிய சட்டங்களை மாற்றுவது போன்றவையும் இந்தத் திட்டத்தின் ஒரு பகுதியாக இருக்க வேண்டும். நாட்டின் 52 சதவீத பெண்களின் உரிமைகளுக்காகவும், சிறுபான்மைக் குழுவான பாலியல் உரிமைகளுக்காக (LGTB) வாதிடுபவர்களின் கோரிக்கைகளுக்காகவும் துணைநிற்க வேண்டும். தற்போதைய பொருளாதார பிரச்சனைகளுக்கு குறுகிய கால மற்றும் நீண்ட காலத் தீர்வு காண நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும். சர்வதேச நிறுவனங்கள் மற்றும் சர்வதேச அரசாங்கங்களின் ஆதரவைப் பெறுவதற்கு ஒரு நட்பு வெளியுறவுக் கொள்கையை ஏற்றுக்கொள்வதும் தேவைப்படுகிறது.

தற்போதுள்ள ஆளும் குழுவை மாற்றினால் மட்டும் இந்தப் பிரச்சனைகளுக்குத் தீர்வு கிடைக்காது என்பதை நாம் அறிந்திருப்பதால், இது போன்ற பிரச்சனைகளுக்குத் தீர்வு காணப்படுவதும், விவாதிக்கப்படுவதும் மிகவும் அவசியமாகும். நாட்டில் ஜனநாயகத்தினை நோக்கிய கொள்கை மாற்றம் ஏற்படும் வரை நாட்டில் நிலைமை மேலும் மோசமடையும் என்பதும், யார் ஆட்சிக்கு வந்தாலும் இதுதான் நடக்கும் என்பதும் தெளிவாகத் தெரிகிறது.

தற்போதைய சர்வாதிகார ஜனாதிபதியின் ஊழல் பிரிவினரின் பங்கேற்புடன், பல்வேறு ஊழல்கள் மற்றும் திருட்டுகளில் ஈடுபட்டுள்ள அரசியல்வாதிகளின் ஒரு பகுதியுடன் ஒரு இடைக்கால அரசாங்கம் இருக்கும் என்று கற்பனை செய்து பார்ப்போம். அப்படிப் போனாலே எந்தப் பிரச்சினைக்கும் தீர்வு கிடைக்குமா?

புதிதாக உருவாகும் அரசாங்கம் செய்ய வேண்டிய முதல் காரியம் நாட்டின் ஜனநாயக உரிமைகளை உறுதி செய்வதாகும். அதற்காக ஆட்சிக்கு வருபவர்கள் முதலில் சட்டத்தின் ஆட்சி, பேச்சு சுதந்திரம், இனப்பிரச்சினைக்கு தீர்வு காணும் வேலைத்திட்டம், சர்வதேச சமூகத்துடன் இணைந்து செயற்படுவதற்கு உடன்பட வேண்டும். இந்த அனைத்து பிரச்சனைகளுக்கும் நெருக்கடிகளுக்கும் மூலகாரணமாக இருந்த இந்த சர்வாதிகார ஜனாதிபதி முறையை இல்லாதொழிப்பதாக அடுத்துவரும் அரசாங்கம் உறுதியளிக்க வேண்டும். மின்சாரம், எண்ணெய், உணவுத் தட்டுப்பாடுகளுக்குத் தீர்வு காண்பதால் மட்டும் இந்தப் பிரச்னைகள் எந்த வகையிலும் தீர்ந்துவிடாது என்பது தெளிவாகிறது. நிதானமாகச் சென்று நீண்ட காலப் போக்கில் தீர்வு காணக்கூடிய சூழ்நிலைக்கு மாறலாம்.

புகைப்படங்கள் காப்புரிமை பெற்றவை. புகைப்படங்களுக்கு ஷெஹான் குணசேகர அவர்களுக்கு மிக்க நன்றி. (ඡායාරූපය අයිතිය ශෙහාන් ගුණසේකර)

ராஜினாமா செய்து நாட்டை காபந்து அரசாங்கத்திடம் ஒப்படைக்கும் பிரேரணையையும் நாம் கவனமாக பரிசீலிக்க வேண்டும்.

கடந்த மார்ச் 31ஆம் திகதி மிரிஹான ஜனாதிபதி மாளிகையைச் சுற்றி ஆரம்பித்த எழுச்சியானது தற்போது நாடு முழுவதும் பரவியுள்ளதுடன், சட்டத்தரணிகள், கலைஞர்கள், தொழில் வல்லுநர்கள், அரசியல் செயற்பாட்டாளர்கள் என அனைத்துத் தரப்பினரும் குறிப்பாக இளைஞர்கள் இதில் பங்குபற்றியுள்ளனர். இறுதிப் பகுப்பாய்வில், இன்று நாட்டின் அனைத்து மக்களும் நேரடியாகவோ அல்லது மறைமுகமாகவோ இந்தப் போராட்டத்தில் ஈடுபட்டுள்ளனர். ஆனால் நாட்டில் இவ்வாறானதொரு நெருக்கடி ஏற்பட்டுள்ள போதும் ஜனாதிபதியோ அல்லது பிரதமரோ மக்களிடம் பேசுவதற்கு கூட பணிவு இல்லாத கண்ணியத்துடன் ஆணவத்துடன் நடந்து கொள்வதாகவே தெரிகிறது. அவர்களின் மௌனத்தின் மூலம், இந்த நிலைமையை நீடிக்க அனுமதிப்பதன் மூலம், இந்த போராளிகள் சோர்வடைந்து தங்கள் போராட்டங்களை முடிவுக்கு கொண்டு வருவார்கள் என்று நம்புகிறார்களா?

ராஜபக்சே வன்முறையை எதிர்பார்க்கிறாரா?
எந்தச் சூழ்நிலையிலும் இந்தப் போராட்டம் வன்முறையாக மாற இடமளிக்கக் கூடாது. கடந்த 30 வருட கால இலங்கை சமூகத்தின் வரலாறு அதீத வன்முறை மற்றும் கொலைகள் நிறைந்ததாக இருந்ததை நாம் அறிவோம். இதன் விளைவாக கடந்த காலங்களில் ஒரு குழப்பமான சமூகம் உருவாகியுள்ளது. மீண்டும் வன்முறையில் ஈடுபடாமல் இருக்க போராளிகளாகிய நாம் கவனமாக இருக்க வேண்டும். யாராவது உணர்ச்சிவசப்பட்டு நடந்து கொண்டால், அங்குள்ள மற்ற எதிர்ப்பாளர்கள் அவரை அமைதிப்படுத்த முயற்சிக்க வேண்டும். போராட்டக்காரர்கள் எந்த வகையிலும் வன்முறையை அனுமதிக்காமல் கவனமாக இருக்க வேண்டும். பிரச்சாரத்தில் ஈடுபட்டுள்ள நம் அனைவரின் கடமை இதுவென்றே எண்ணுகின்றேன்.

ஒரு காபந்து அரசாங்கத்திற்குப் பிறகு நாட்டில் நீண்ட காலமாக இந்த நிலைமைக்கு காரணமாக இருக்கும் பிரச்சினைகளுக்கு தீர்வு காண "கோதா வீட்டிற்கு செல்லுங்கள்" போன்ற கோஷங்களையும் மற்ற கோஷங்களையும் சேர்ப்பது ஆர்வலர்களின் கைகளில் உள்ளது.

இந்தக் கோரிக்கைகளில், கோத்தபாய உள்ளிட்ட அரசாங்கத்தை பதவி விலக வற்புறுத்தி, காபந்து அரசாங்கத்தை நியமிக்கும் விடயத்தில் கவனம் செலுத்த வேண்டும். இவ்வாறான ஒரு இடைக்கால அரசாங்கம் தற்போது நாடு எதிர்நோக்கும் அடிப்படைப் பிரச்சினைகளுக்கு சில தீர்வுகளைக் கண்டறிந்து, நாட்டிற்குப் பெரும் பேரழிவை ஏற்படுத்திய நிறைவேற்று அதிகாரம் கொண்ட ஜனாதிபதி முறையை இல்லாதொழித்து புதிய அரசியலமைப்பை உருவாக்கும் பணியை நோக்கிச் செல்ல வேண்டும்.

இந்தப் பிரச்சினைகளை போராட்டக்காரர்கள் கோஷங்களாக முன்வைப்பது முக்கியம். அல்லது எரிபொருளின் விலை குறையும்போதும், அரிசியின் விலை ஓரளவுக்கு உணவுப் பொருட்களின் விலைகள் கட்டுப்படியாகும் நிலையை எட்டும்போதும் நாம் அமைதியாகி அந்த வழக்கமான ஒத்திப்போடலுக்கு திரும்புவோம். எனவே, இந்தப் போராட்டத்தின் மத்தியில் ஜனநாயக உரிமைக்கான அரசியல் கோஷங்களை உடனடியாக முன்வைக்க வேண்டும்.

பரந்த முன்னணியை உருவாக்குவோம்!

அதே நேரத்தில், தற்போது சமூக ஊடக பிரச்சாரங்கள் மூலம் போராட்டம் நடத்தப்படுகிறது, மேலும் பல்வேறு சமூக ஆர்வலர்கள், தொழிற்சங்கங்கள், சிவில் சமூக அமைப்புகள் மற்றும் செயலில் உள்ள குடிமக்கள் இடையே ஒருவித ஒருங்கிணைப்பை ஏற்படுத்துவது முக்கியம்.

இப்போராட்டத்தில் போர்க்குணமிக்க இளைஞர் அமைப்புக்களின் பிரிவினரையும் அதன் பங்காளிகளாக இணைத்துக் கொள்ள வேண்டும், இந்த அரசாங்கத்தை அகற்றி அடுத்த அரசாங்கத்தை தெரிவு செய்வதற்கான திட்டத்தை இந்தக் கூட்டணி விவாதித்து செயற்படுவது முக்கியம்.

ஐம்பத்தொரு ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, ஒரு சித்திரை எழுச்சியின் போது நாங்கள் பாடிய ஒரு பாடலின் வரிகளை இன்றைய சித்திரைப் போராளிகளுடன் பகிர்ந்து கொள்ள விரும்புகிறேன்.

“எம் ஆசை நிறைவேறும் அது வரை நாம் மீண்டும் மீண்டும் போராடுவோம்!”

“எம் ஆசை நிறைவேறும் அது வரை நாம் மீண்டும் மீண்டும் போராடுவோம்!” - ஏப்றில் 1971 இல் ஜேவிபி-போராளிகள் அரச படைகளின் மூர்க்கமான தாக்குதலுக்குட் சிக்கி வில்பத்து காட்டைநோக்கிப் பின் வாங்கியபோது பெண்போராளி 'சுஜாதா ஹந்தகம' கொல்லப்பட்டார். அவர்மீதான இரங்கல் பாடலாக ஜகத் சிறிவர்தன அவர்களால் பாடப்பட்டது இப்பாடல்.